Αφορμή για αυτήν την εκτός προγράμματος εξόρμηση ήταν η επιμονή μας να αναζητήσουμε το γεφύρι στο Κορακονήσι, το πιο απομακρυσμένο πέτρινο γεφύρι του νομού μας. Την ύπαρξη του την πληροφορηθήκαμε από το βιβλίου του συμπολίτη μας Σωτ. Γοργογέτα, «Τα Πέτρινα Γεφύρια του Νομού Τρικάλων».
Το γεφύρι του Κορακονησίου γεφυρώνει το ρέμα Αρέντας, λίγο πριν τη συμβολή του με τον Αχελώο και εξυπηρετούσε την επικοινωνία των χωριών Μυρόφυλλο, Πολυνέρι με τα Ελληνικά. Το ρέμα Αρέντας πηγάζει από τις νότιες ανατολικές πλαγιές του βουνό Χατζή.
Αφήσαμε την αφόρητη ζέστη του κάμπου και φτάσαμε στο Πολυνέρι. Τα απομονωμένα το χειμώνα χωριά της περιοχής, αυτή την εποχή έχουν ζωντανέψει αρκετά. Αφού πήραμε τις απαραίτητες πληροφορίες από τους κατοίκους του Πολυνερίου κατηφορίσαμε προς την κοίτη του ρέματος και σε μισή ώρα φτάσαμε σ’ αυτήν. Στη συνέχεια κινηθήκαμε σε μονοπάτι στην δεξιά όχθη του ρέματος. Συχνά το μονοπάτι διακόπτονταν από κατολισθήσεις που μαζί με την βλάστηση κάνουν την πρόσβαση στο γεφύρι πολύ δύσκολη και σε ορισμένα σημεία χρειάζεται πολύ προσοχή. Δεξιά και αριστερά οι όχθες είναι κατάφυτες κυρίως με πλατάνια. Γρήγορα καταλάβαμε ότι για να φτάσουμε στον προορισμό μας έπρεπε να βρέξουμε τα πόδια μας αφού τα βράχια έκλειναν τον δρόμο. Συνεχίσαμε περνώντας το ρέμα πότε από τη μία και πότε από την άλλη πλευρά. Μετανιώσαμε που δεν είχαμε μαζί μας μαγιό. Σε ορισμένα σημεία το βάθος του νερού ήταν υπεραρκετό για κολύμπι μιας και το νερό ήταν πολύ διαυγές και δροσερό. Για να φτάσουμε στο γεφύρι χρειάστηκε άλλη μια ώρα αλλά ανταμειφθήκαμε από το θέαμα.
Το γεφύρι είναι μονότοξο με αρκάδες όπως λέγονται οι όρθιες προστατευτικές πέτρες στα πλαϊνά του καταστρώματος. Σε ειδικό σημείο μια επιγραφή γράφει την χρονολογία 1201. Μια σίτα εμπόδιζε το πέρασμα του γεφυριού και ίσως το παλιό γεφύρι να παρουσιάζει προβλήματα στατικότητας.
Από αυτό το σημείο η σμίξη του ρέματος Αρέντας με τον Αχελώο είναι πολύ κοντά. Είναι ουσιαστικά το σημείο που αγγίζονται οι νομοί Τρικάλων, Καρδίτσας και Άρτας.
Αφού ξεκουραστήκαμε και ξεδιψάσαμε στο Πολυνέρι ήταν ευκαιρία να επισκεφτούμε το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στο γειτονικό Μυρόφυλλο. Στον δρόμο φωτογραφήσαμε και έναν εντυπωσιακό καταρράκτη στα Καραβδαίικα που χύνεται δίπλα στον δρόμο. Το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου κτισμένο πριν το 1618, είναι τώρα εγκαταλειμμένο και πρόκειται να κατακλυστεί από τα νερά του Αχελώου όταν θα ολοκληρωθεί η εκτροπή. Η είσοδος της μονής θυμίζει φρούριο και αν και το καθολικό ήταν κλειδωμένο αποζημιωθήκαμε από τις πραγματικά σπάνιες τοιχογραφίες που υπάρχουν έξω από αυτό.
