Μια πρόσκληση του ΕΟΣ Άρτας στην 21η Ορειβατική Συνάντηση Δυτικής Ελλάδας και Ηπείρου που έγινε στα Θεοδώριανα το Σαββατοκύριακο 5-6 Σεπτεμβρίου μας έδωσε την ευκαιρία να ξαναβρεθούμε στο υπέροχο ορεινό συγκρότημα των Τζουμέρκων, μόλις ένα μήνα μετά την ανάβαση στη βορειότερη κορυφή του, τη Στρογγούλα. Η αλήθεια είναι πως τόσο η ποικιλομορφία του βουνού όσο και ο μεγάλος αριθμός των διαδρομών που προσφέρει, μας κάνει να μην πλήττουμε ποτέ.
Τα Θεοδώριανα είναι ένα ορεινό κεφαλοχώρι του νομού Άρτας χτισμένο σε υψόμετρο από 850 έως 1100 μέτρα που απλώνεται σε έκταση 44.398 στρεμμάτων στις νοτιοανατολικές πλαγιές των Τζουμέρκων. Τα τετρακόσια περίπου σπίτια, παλιά πέτρινα, μα και μοντέρνα, απλώνονται συγκεντρωμένα σε δυο συνεχόμενους μαχαλάδες. Στο Κέντρο του χωριού, στην πλατεία με τον επιβλητικό πλάτανο, το υψόμετρο δείχνει 960 μέτρα. Ανατολικότερα και σε απόσταση 4,5 περίπου χιλιομέτρων, υπάρχουν περίπου 25 σπίτια στη δεξιά όχθη του Αχελώου. Είναι το Σκαρπάρι, ο δεύτερος οικισμός της Κοινότητας Θεοδωριάνων. Τα Θεοδώριανα έχουν πληθυσμό 994 κατοίκους και απέχουν 82 χλμ από την Άρτα και 95 από τα Τρίκαλα. Πυκνά δάση με έλατα που φθάνουν μέχρι το υψόμετρο των 1100 μέτρων και άφθονα νερά χαρακτηρίζουν τον τόπο. Σε μεγαλύτερο υψόμετρο επικρατούν τα λιβάδια όπου παλιότερα έβοσκαν χιλιάδες πρόβατα. Η κτηνοτροφική παράδοση του χωριού πέρασε και στα δημοτικά τραγούδια με γνωστότερο αυτό που αναφέρεται στα βοσκοτόπια της Κωστηλάτας που απλώνονται ψηλά πάνω από τα Θεοδώριανα.
Στην πλατεία του χωριού ξεχωρίζει η εκκλησία η αφιερωμένη στον Αϊ Γιώργη, προστάτη του χωριού. Ρυθμού Βασιλικής, χτίστηκε το 1880 από Πραμαντιώτες μαστόρους. Στοίχισε την εποχή εκείνη 30.000 γρόσια. Το τέμπλο του παλιού ναού, σκαλιστό από ξύλο καρυδιάς, σπάνιο δείγμα ξυλογλυπτικής τέχνης, μεταφέρθηκε στο Μοναστήρι της Παναγίας. Το σημερινό τέμπλο είναι κι αυτό ξυλόγλυπτο, του 1918 από Μετσοβίτες τεχνίτες.
Το πρόγραμμα του Σαββάτου περιελάμβανε δείπνο με παραδοσιακή φασολάδα στο νέοκτιστο ορειβατικό καταφύγιο σε μια καταπληκτική τοποθεσία πάνω από το χωριό με έξοχη θέα προς τις νοτιότερες κορφές των Τζουμέρκων. Ακολούθησε προβολή ντοκιμαντέρ ορειβατικού ενδιαφέροντος στην πλατεία και καλλιτεχνικό πρόγραμμα με δημοτικά τραγούδια και ηπειρώτικους χορούς από το χορευτικό συγκρότημα «Κωστηλάτα». Στο τέλος του προγράμματος η ορχήστρα συνόδευσε το χορό των συμμετεχόντων ορειβατών, όπου πρέπει να πούμε ότι τα μέλη του συλλόγου μας (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) διέπρεψαν. Και όλα αυτά κάτω από το φως της πανσελήνου που μεγαλόπρεπη πρόβαλε πίσω από τα βουνά της Πίνδου και φώτισε με ασημένιο φως τα δρώμενα.
Το ξημέρωμα της Κυριακής αφού προσφέρθηκε τσάι από τους οργανωτές, ξεκινήσαμε την πορεία προς το εκκλησάκι του προφήτη Ηλία και από εκεί ακολουθήσαμε μονοπάτι προς την Κωστηλάτα. Απέναντί μας στη θέση «Άσπρη Γκούρα» μέσα από τα σπλάχνα του βουνού σε υψόμετρο 1450 μέτρων ξεπετάγονται αφρισμένα τα νερά που τροφοδοτούν τον Γκούρα, το κυριότερο ρέμα της περιοχής. Είναι εκπληκτικός ο όγκος του νερού που ακόμη και αυτή την άνυδρη εποχή παροχετεύουν τα Τζουμέρκα.
Κατεβαίνοντας στο φαράγγι ακολουθούμε τη ροή των νερών σε μονοπάτι σημαδεμένο. Το πετρώδες τοπίο σύντομα δίνει τη θέση του σε ελατόδασος. Τα επιφωνήματα θαυμασμού των προπορευόμενων σημαίνουν ότι έφτασαν στους περίφημους καταρράκτες των Θεοδώριανων, στη θέση «Σούδα». Πρόκειται για δυο καταρράκτες που πέφτοντας από 25 μέτρα ύψος αποτελούν πόλο έλξης των επισκεπτών του χωριού. Ο πρώτος μοιάζει με σιντριβάνι που μοιράζει τα νερά του σχηματίζοντας πίδακες ενώ ο δεύτερος είναι σαν μια γιγάντια υδρορροή γκρεμίζοντας απότομα τα νερά του από έναν μονοκόμματο βράχο. Κομψός και αέρινος ο πρώτος, βίαιος και δωρικός ο δεύτερος. Ο ήχος των νερών κυριαρχεί σκεπάζοντας τις ομιλίες μας. Εδώ επιβάλλεται μια μεγάλη στάση για να απολαύσουμε το απαράμιλλο θέαμα. Να φάμε, να ξεκουραστούμε, να φωτογραφήσουμε. Επιστρέφουμε στο χωριό ακολουθώντας το όμορφο μονοπάτι που σε λίγο συναντά το χωματόδρομο.
Φεύγουμε παίρνοντας μαζί το κίτρινα μπλουζάκι της συμμετοχής μας και τις καλύτερες εντυπώσεις από την όλη διοργάνωση. Ευχαριστούμε τον ΕΟΣ Άρτας και όλους τους Θεοδωριανούς για τη θερμή φιλοξενία τους.
τζ
