Η περιοχή των Αντιχασίων, ελάχιστα γνωστή σαν πεδίο πεζοπορίας, είναι ένας πολύ ενδιαφέρων τόπ ος που συνδυάζει τη φυσική ομορφιά με το οικολογικό ενδιαφέρον. Μικρά ή μεγαλύτερα χωριά χτισμένα σε υψόμετρο από 800 – 1100 μέτρα, σε οροπέδιο που περιβάλλεται από ένα πέταλο κορυφών από νότια και ανατολικά, ανοιχτό προς τη μεριά του κάμπου των Τρικάλων. Φλαμπουρέσι, Κονισκός, Γερακάρι, Λογγά, Αχελινάδα, Μαυρέλι, Φωτεινό. Γύρω τους πυκνά δάση βελανιδιάς, μικρά χωράφια, βοσκότοποι. Και πάνω ψηλά πετούν οι αετοί και οι γερακίνες. Περιοχή ενταγμένη στο δίκτυο Natura 2000 μαζί με τη γειτονική των Μετεώρων, ενδιαίτημα του σπάνιου πλέον ασπροπάρη, χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και μεταχείρισης.
Γνωρίζουμε καλά το Λογγά, μια και πολλές φορές περπατήσαμε στις πλαγιές του. Χωριό χτισμένο σε υψόμετρο χιλίων μέτρων περίπου, απέχει 50 χλμ. από τα Τρίκαλα, στα σύνορα με την επαρχία της Ελασσόνας. Γύρω του οι κορυφές των Αντιχασίων Τύμπανο (1.250 μ. υψ.), Λιάκο (1.250 μ.), Κουρούτα (1.150 μ.) και Ματούλα Ράχη (1.150 μ.) Από την κορυφή του Λιάκου φαίνονται τα Μετέωρα και ο κάμπος των Τρικάλων.
Οι κάτοικοί του είναι κυρίως κτηνοτρόφοι και συμπληρωματικά ασχολούνται με δασικές εργασίες και με την καλλιέργεια οσπρίων. Το χειμώνα μένουν στο Λογγά 200 άτομα που το καλοκαίρι τριπλασιάζονται. Σε μικρούς κήπους, χρησιμοποιώντας την κοπριά των ζώων παράγουν νοστιμότατα φασόλια (έχουν βραβευθεί στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης) που χρειάζεστε προσωπικές γνωριμίες για να προμηθευτείτε αφού η παραγωγή είναι μικρή και η ζήτηση μεγάλη. Αυτή την εποχή οι κήποι έχουν οργωθεί και τα παλούκια – υποστυλώματα στοιβάζονται στις άκρες.
Δάση οξιάς και βαλανιδιάς σε έκταση 20.000 στρ. φιλοξενούν άγρια ζώα και πουλιά (τσακάλια, ασβούς, ζαρκάδια, λύκους και αλεπούδες, σαΐνια και πέρδικες). Η θέση “Κορομηλιά” είναι πέρασμα αγριογούρουνων. Από πηγές των γύρω βουνών (Μπαρμπέρης, Τρία Αλώνια και Κρεβάτια οι πιο γνωστές) πηγάζουν τα Ρέματα της Βερβέρας, του Γαλανού και της Καραβίδας.
Η αρχική ονομασία του Λογγά ήταν Δωρικό από τα δωρικά φύλλα που κατέφθασαν στην περιοχή και εγκαταστάθηκαν στο Κατσιαούνη και την Αγριελιά όπου υπάρχει και το γνωστό κάστρο. Αργότερα το χωριό έγινε καλοκαιρινό θέρετρο για τους μοναχούς του Αγίου Όρους. Με την απελευθέρωση της Θεσσαλίας ιδρύθηκαν δυο φυλάκια -ένα τούρκικο και ένα ελληνικό που σώζονται μέχρι σήμερα σε καλή κατάσταση. Στο ελληνικό φυλάκιο διετέλεσε αρχιφύλακας ο Μακεδονομάχος Παύλος Μελάς. Στην περίοδο της κατοχής το χωριό πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και γνώρισε τα αντίποινα των Γερμανών. Ακολούθησαν τα πρώτα κύματα αστυφιλίας και ξενιτιάς με αποτέλεσμα ο πληθυσμός του χωριού να μειωθεί σημαντικά.
Σήμερα, το χωριό είναι γνωστό και για το φράγμα του που βρίσκεται ανατολικά και σε υψόμετρο 1100 m. Έχει χωρητικότητα 400.000 περίπου κ.μ. και είναι ανάμεσα σε δάσος οξιάς και βελανιδιάς.
Οι δραστήριοι τοπικοί παράγοντες σηματοδότησαν τέσσερις πεζοπορικές διαδρομές:
Φιλίας ( Λογγά – Αχελινάδα – Μαυρέλι)
Δωρικό ( Λογγά – Κατσιαούνι -Τσαϊρια – Αγριελιά )
Χάρμπι (Περιοχή Αιώνιων Φυλάκων – Τσιμπούκι – Φράγμα)
Νταμπή (Καραβίδα – Φράγμα )
Στην τελευταία εξόρμησή μας επιλέξαμε να περπατήσουμε τμήμα της δεύτερης διαδρομής μέχρι το ψηλότερο σημείο της. Μονοπάτι καθαρισμένο και καλά σημαδεμένο, αφήνει γρήγορα πίσω του τις βελανιδιές για να χωθεί σε πανέμορφο δάσος οξιάς.
Να σας μιλήσουμε για τα ρέματα που τρέχουν από παντού, για τα πανύψηλα δέντρα που κρύβουν τον ήλιο, για το παχύ στρώμα των φύλλων που θροΐζουν στο πέρασμά μας, για το παιχνίδι του φωτός με τις σκιές; Μπορείτε εύκολα να να ακολουθήσετε και εσείς την ίδια διαδρομή αποκομίζοντας εξίσου όμορφες εικόνες.