< <

Στον υδροβιότοπο του Αμβρακικού

Η έλλειψη ορειβατικού προγράμματος αλλά και η ανάγκη μιας διαφορετικής δραστηριότητας μας οδήγησε πρόσφατα στον Αμβρακικό. Δεν ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόμασταν αυτόν τον φυσικό παράδεισο, άρα ήμασταν προϊδεασμένοι για το τι επρόκειτο να δούμε. Όπως κάθε φορά όμως, εδώ το απρόοπτο καραδοκεί και συναρπάζει. Δεν είναι μόνο το απίστευτης ομορφιάς φυσικό περιβάλλον όπου το υδάτινο στοιχείο κυριαρχεί με όλες τις διακυμάνσεις από το γλυκό μέχρι το αλμυρό, αλλά και η τεράστια βιοποικιλότητα που κατατάσσει το βόρειο κομμάτι το κόλπου στους σπουδαιότερους υδροβιότοπους της Ευρώπης.
Το γλυκό νερό εξασφαλίζεται από τον Λούρο και τον Άραχθο που εκβάλλουν εδώ. Οι φερτές ύλες τους δημιουργούν ένα δαιδαλώδες σύστημα από λιμνοθάλασσες, παραποτάμιες ζώνες, αλοέλη, καλαμιώνες, αβαθείς ακτές, λασποτόπια και επιμήκεις νησίδες (λουρονησίδες ή αμμολωρίδες) που χωρίζουν τις λιμνοθάλασσες από τον κόλπο. Πρόκειται για ένα σύνολο 220.000 στρεμμάτων όπου θάλλει η ζωή. Στα νερά και εύτροφα νερά έχει αναπτυχθεί ποικιλότητα ζωικών και φυτικών ειδών που περιλαμβάνουν σπάνια και απειλούμενα είδη.
Ο Αύγουστος είναι ο ιδανικός μήνας για παρατήρηση της ορνιθοπανίδας. Αυτή εντοπίζεται βασικά στις λιμνοθάλασσες Ροδιάς, Τσουκαλιού και Λογαρούς. Η Ροδιά (15.000 στρέμματα) είναι η βαθύτερη με τον μεγαλύτερο ενιαίο καλαμιώνα της Ελλάδας στο βόρειο τμήμα της που φθάνει μέχρι τον Λούρο. Είναι γνωστή σαν ο παραγωγικότερος χελότοπος, αφού τα χέλια αναπτύσσονται γρήγορα φθάνοντας σε μεγάλα μεγέθη. Μέσα στα καλάμια κρύβεται ο ήταυρος, το στοιχειό του βάλτου όπως πίστευαν παλιά λόγω της ιδιαίτερης φωνής του. Είναι ένας σπανιότατος ερωδιός που αποτελεί και το σήμα κατατεθέν του βιότοπου.
Κινούμενοι στο χωματόδρομο μεταξύ Βίγλας – Στρογγυλής συναντήσαμε καλαμοκανάδες, τρύγγες, σταχτοτσικνιάδες, αργυροτσικνιάδες και λευκοτσικνιάδες. Στο ανάχωμα της Πέτρας που χωρίζει τον Λούρο από τον καλαμιώνα της Ροδιάς, η έκπληξη της ημέρας: δεκάδες χαλκόκοτες τρέφονταν μαζί με ερωδιούς και κορμοράνους. Είναι ένα μεγάλο πουλί με εντελώς ιδιαίτερη μορφή και χρώματα που η μυθολογία συνέδεσε με τις στυμφαλίδες όρνιθες και τον γνωστό άθλο του Ηρακλή. Για πρώτη φορά παρατηρήσαμε από κοντά μια βίδρα που λιαζόταν στην όχθη του Λούρου για να πέσει στα νερά του μόλις αντιλήφθηκε την παρουσία μας.
Νοτιότερα η λιμνοθάλασσα Τσουκαλιό 17.000 στρέμματα), συνέχεια της Ροδιάς με την οποία επικοινωνεί με μικρά ανοίγματα, χωρίζεται από τον κόλπο με μεγάλου μήκους λουρονησίδα, πάνω στην οποία φτιάχτηκε στενός χωματόδρομος. Εδώ φυτρώνουν αμμόφιλα φυτά και τρέφονται πουλιά όπως χαλικοκυλιστές, χαραδριοί, γλάροι και γλαρόνια. Στα νερά της συναντάμε και μια τεράστια αποικία φοινικόπτερων που δυστυχώς μόνο από μακριά μπορούμε να παρατηρήσουμε.
Ανατολικά η λιμνοθάλασσα Λογαρού (28.000 στρέμματα) φιλοξενεί μεγάλη αποικία αργυροπελεκάνων. Είναι η πλουσιότερη της περιοχής και αποτελεί τόπο διαχείμασης δεκάδων χιλιάδων αγριόπαπιων.
Μα δεν είναι όλα όμορφα και ιδανικά εδώ αφού τα προβλήματα μόλυνσης υπάρχουν και κατά τόπους είναι έντονα. Τα νερά των ποταμών μεταφέρουν τους ρύπους της ανθρώπινης δραστηριότητας (χοιροστάσια, ελαιοτριβεία, τυροκομεία, αγροτικές καλλιέργειες) όπως φαίνεται και από τους λευκούς αφρούς που συσσωρεύονται στις ακτές των λιμνοθαλασσών. Μια νεκρή βίδρα που βρήκαμε στην όχθη ενός καναλιού μαρτυρά του λόγου το αληθές. Επιβαρυντικός παράγοντας είναι και τα ιχθυοτροφεία που αφθονούν στα νερά του Αμβρακικού. Είναι προβλήματα που απαιτούν άμεση λύση για να διατηρηθεί ακέραια η ζωή σε αυτόν τον σπουδαίο υδροβιότοπο.

AmraLuros AmraPlegadisFascinellus AmraTringaStagnatilis AmraHimantopusHimantopus5 AmraArdeolaRalloides

Have your say