< <

Το νεκροταφείο των δεινοσαύρων

Η λίμνη του Αώου είναι η ψηλότερη τεχνητή λίμνη της χώρας, στο κέντρο των λιβαδιών του οροπεδίου του Μετσόβου, στα 1350μ. Το ποιο όμορφο σύμπλεγμα λίμνης,  λιβαδιών  και κορυφών της χώρας παραμένει  άγνωστο. Δέκα χιλιόμετρα από το Μέτσοβο είναι το αντίστροφο της λίμνης Πλαστήρα. Επισκέπτες της τα κοπάδια και λίγοι ορειβάτες, καμία τουριστική υποδομή. Από πέρσι νέοι μόνιμοι κάτοικοι  τρείς ανεμογεννήτριες, υπενθυμίζουν την δυνατότητα του ανθρώπου να ξεφύγει από την καταστροφή της υπερθέρμανσης.

Στα βόρεια της λίμνης δεσπόζει η Φλέγγα (2157μ.) και η Τσούκα Ρόσσα (1987μ., στα βλάχικα η κόκκινη κορυφή). Ανάμεσά τους το φράγμα του Αώου, το μόνο ποτάμι που ρέει βόρεια, χωρίζει την Τύμφη από τον Σμόλικα, συναντά τον Σαραντάπορο στον κάμπο της Κόνιτσας και ενωμένοι πάνε για το Ιόνιο μέσω Αλβανίας.

Η Φλέγγα, στην οποία κατευθυνόμαστε, είναι το νότιο όριο του εθνικού δρυμού της Βάλια Κάλντα (Ζεστή Κοιλάδα). Εδώ δεν υπάρχει ούτε έλατο ούτε πεύκο. Είναι το βασίλειο του ρόμπολου (η Λευκόδερμη Πεύκη). Το σερπεντινικό πέτρωμα των κορυφών γύρω από την Βάλια Κάλντα, απομεινάρι αρχαίων ηφαιστειακών εκρήξεων, περιέχει οξείδια μετάλλων φιλικά στα ρόμπολα αλλά και στους κεραυνούς, λόγω της αύξησης της αγωγιμότητας του εδάφους.

Μόλις τελειώνει η κοπιαστική ανάβαση στην απότομη πλαγιά αντικρίζουμε το νεκροταφείο των δεινοσαύρων. Τα τεράστια λευκά κουφάρια, απομεινάρια της  μάχης του Δία με τα ρόμπολα.  Όποιο τολμήσει να ξεμυτίσει  πάνω από τα άλλα μπαίνει στο στόχαστρο του, θα το βρει αστροπελέκι βροντερό και οριζοντιωμένο  πια ξασπρίζει στο ήλιο.

Αιώνες  τώρα ο Δίας είχε την βοήθεια της κτηνοτροφίας και έβγαινε νικητής. Αποδεκατισμένα τα ρόμπολα, το χόρτο κυρίαρχο στην ομαλή ράχη της Φλέγγας. Οι σύμμαχοι όμως έφυγαν, κανείς δεν μασουλάει πια τα βρέφη των ρόμπολων. Ο νέος στρατός είναι έτοιμος, χιλιάδες νέοι μαχητές, ισοϋψείς με μας, παραταγμένοι στην ράχη αλλάζουν τον συσχετισμό δύναμης.  Ξεχάστε την σπανή ράχη, η επόμενη γενιά ορειβατών θα βαδίζει κάτω από τον ίσκιο των γιγάντιων ρόμπολων.

Η Βάλια Κάλντα έχει δυο τοπόσημα, το Αρκουδόρεμα που συμβάλλει με τον Αώο στην Βωβούσα και τις λίμνες Φλέγγα κάτω από την ομώνυμη κορυφή. Αδύνατο να αντισταθούμε στην πειρασμό, χαλάλι τα 150 μέτρα επιπλέον ανήφορου. Το νερό που απορροφά η κορυφή πετάγεται από διάσπαρτες πηγές 100 μέτρα χαμηλότερα και σχηματίζει τις δύο αλπικές λίμνες. Οι πανέμορφες λιμνούλες φρουρούνται από τεράστια ρόμπολα και κατοικούνται από τρίτωνες και αρκουδονεράιδες.

Τα συννεφάκια που μας δρόσιζαν με τον ίσκιο τους, τα οποία πάντα εξασφαλίζει ο σύλλογός μας τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, ενώθηκαν σε καταιγιδοφόρο νέφος. Τα αστραπόβροντα ταρακουνούν τον τόπο και εμείς πιλαλάμε στον κατήφορο. Άμεση απομάκρυνση των αμάχων από το πεδίο μάχης. Ευτυχώς για μας η καταιγίδα ήταν ξηρή, οι σταγόνες εξατμίζονται πριν πέσουν στα κεφάλια μας.

Have your say