Κάθε τι πάνω στη Γη γεννιέται, μεγαλώνει και πεθαίνει. Ζώα, φυτά, θάλασσες, ποτάμια, βουνά. Η επιφάνεια ης Γης με ότι αυτή περιλαμβάνει βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη. Αργή, αόρατη για τη σύντομη ζωή του ανθρώπου, αλλά μόνιμη και πανταχού παρούσα.

Τα βουνά γεννιούνται στο βυθό των θαλασσών. Τα νερά των ποταμών αποθέτουν εκεί τα προϊόντα αποσάθρωσης της ξηράς σε διαδοχικά στρώματα που στερεοποιούνται και αργότερα με τεκτονικές ανυψωτικές κινήσεις προβάλλουν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας σαν οροσειρές. Οι οροσειρές αυτές θα διαβρωθούν από το νερό και θα καταλήξουν πάλι ιζήματα στο βυθό της θάλασσας για να κλείσει ο κύκλος τους.

Τα βουνά της Ελλάδας σχηματίστηκαν κατά τη διάρκεια της Αλπικής ορογέννεσης, μια τεκτονική κίνηση που δημιούργησε τη μεγάλη οροσειρά των Άλπεων και μαζί τα Απέννινα, τα Καρπάθια, τον Αίμο και τις Δειναρικές Άλπεις. Πρόκειται για νεαρές οροσειρές ηλικίας 1,5 – 70 εκατομυρίων ετών (η Γη έχει ηλικία περίπου 5 δισεκατομμύρια έτη).

Στην Ελλάδα, ο κύκλος αυτής της ορογέννεσης ξεκίνησε πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια από τα ανατολικά και σταδιακά επεκτάθηκε προς τα δυτικά σχηματίζοντας βουνά, νησιά, ηφαίστεια. Έτσι η οροσειρά της Ροδόπης είναι παλαιότερη του Ολύμπου και αυτός με τη σειρά του αρχαιότερος της Πίνδου.

Το κυριότερο πέτρωμα των βουνών μας είναι ο ασβεστόλιθος αλλά υπάρχουν και εμφανίσεις σχιστόλιθων καθώς και εκρηξιγενών πετρωμάτων. Πριν από 1 εκατομμύριο χρόνια το κλίμα έγινε ψυχρό και πάγοι κάλυψαν ολόκληρη την Ευρώπη. Είναι η πρώτη παγετώδης περίοδος την οποία διαδέχτηκε η πρώτη μεσοπαγετώδης με ηπιότερο κλίμα και υποχώρηση των πάγων. Συνολικά υπήρξαν 5 παγετώδεις περίοδοι που διήρκεσαν από 100.000 έως 200.000 χρόνια και άφησαν τα ίχνη τους στα βουνά με τη διάβρωση που προκάλεσαν οι παγετώνες. Οι πανέμορφες Δρακόλιμνες των Ελληνικών βουνών οφείλονται στην κίνηση των παγετώνων. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια μεσοπαγετώδη περίοδο.

Πλήθος οι κορυφές το υψόμετρο των οποίων ξεπερνά τα 2000 μέτρα. Αναφέρουμε αυτές με το μεγαλύτερο ορειβατικό ενδιαφέρον: