Η Καστανιά είναι να χωριό που πολλές φορές αποτέλεσε αφετηρία ή και κατάληξη των ορεινών μας διαδρομών. Στην είσοδο της κοιλάδας του Ασπροποτάμου, κάτω ακριβώς από τον ορεινό όγκο της Μοράβας, δεν έχει παρά να υπερηφανεύεται για ένα από τα ομορφότερα δάση της χώρας μας. Είναι αυτό που ξεκινά πάνω ακριβώς από τα τελευταία σπίτια του χωριού και σκεπάζει τις πλαγιές της Μοράβας. Κατάφυτο με έλατα και οξιές ψηλά μέχρι τις κορυφές, φαίνεται σκούρο πράσινο, σχεδόν μαύρο από μακριά. Είναι βιότοπος της αρκούδας και άλλων μεγάλων θηλαστικών όπως το ζαρκάδι.

Η διαδρομή μας ξεκινά μπροστά από το ξενοδοχείο του Μανάκου και ανηφορίζει με κατεύθυνση βορειοδυτική. Σύντομα μπαίνουμε στο ελατόδασος και εδώ χρειάζεται προσοχή για να μη φύγουμε αριστερά σε μικρό ανηφορικό μονοπάτι αλλά συνεχίζοντας δεξιά να παραμείνουμε στο φαρδύ σημαδεμένο με κόκκινη μπογιά βασικό μονοπάτι. Λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας (υλοτόμηση κυρίως) είναι πολλά τα παράπλευρα μονοπάτια αλλά και οι δασόδρομοι που ζώνουν το βουνό, έτσι είναι αρκετά εύκολο να χαθούμε. Πρέπει να αναζητούμε πάντα την σήμανση (κόκκινη μπογιά ή πλαστικές κορδέλες στα δέντρα). Σε λίγο συναντάμε την πρώτη στέρνα του υδραγωγείου και αμέσως μετά τον φαρδύ δασόδρομο και τον διασχίζουμε συνεχίζοντας στο ομορφότερο κομμάτι της διαδρομής. Τα έλατα δίνουν τη θέση τους στις οξιές που είναι τόσο πυκνές ώστε μοιάζει σαν να έπεσε απότομα το σκοτάδι. Είναι μια μικρογραφία του περίφημου μονοπατιού της σιωπής που γνωρίζουν καλά όσοι ανέβηκαν στον Όλυμπο. Εδώ η σιωπή επιβάλλεται ακόμα και για τα πουλιά. Ακούγεται μόνο ο ήχος των βημάτων μας στα ξερά φύλλα.

Αυτή την εποχή κυριαρχούν στο δάσος οι ορχιδέες. Μεγάλες του γένους Orchis όπως οι δακτυλόριζες (Daxtyloriza sampucina στην υγρόφιλη κοκκινωπή παραλλαγή της) ή μικροσκοπικές του γένους Ophris όπως η Ophrys bremifera (στα ξέφωτα). Την εκπληκτική ομορφιά των τελευταίων μπορούμε να θαυμάσουμε μόνο με τη βοήθεια μεγεθυντικού φακού. Ακόμα συναντάμε σε μεγάλο αριθμό την Νeottia nidus avis, μια περίεργη ορχιδέα ύψους 15 περίπου εκατοστών που σε πρώτη ματιά μοιάζει σαν ξερή και μαραμένη. Η έλλειψη πράσινου χρώματος οφείλεται στο ότι δεν φωτοσυνθέτει. Είναι ένα σαπρόφυτο που απομυζά τις θρεπτικές ουσίες που χρειάζεται από τα σάπια φύλλα. Αραιά και που βρίσκουμε την Ρlatanthera holmboei, μια ορχιδέα με λεπτά πράσινα φύλλα και άνθη που έχει ύψος περίπου 20 εκατοστών.

Μετά από μιας ώρας περίπου εύκολης ανηφορικής πορείας φτάνουμε σε μικρό ξέφωτο όπου κυριαρχεί η φτέρη. Και πάλι εδώ χρειάζεται προσοχή ώστε να μείνουμε αριστερά ψάχνοντας τα κόκκινα σημάδια και σε 15’ ανταμώνουμε το δασικό δρόμο, στρίβουμε δεξιά και συνεχίζουμε με βόρεια κατεύθυνση. Στόχος μας είναι να παρακάμψουμε τη Μοράβα και να κατευθυνθούμε προς τον σχηματισμό του Δοκιμίου έχοντας σαν στόχο την κορυφή Χιόλι. Η βαριά συννεφιά και κάποια μακρινά μπουμπουνητά μας απέτρεψαν και μας ανάγκασαν να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής.

__________________ Άρθρα στην ίδια Περιοχή __________________

Στις δασωμένες πλαγιές του Δοκιμιού Στα δάση του Ασπροποτάμου Ανοιξιάτικη πορεία στο δάσος της Καστανιάς Μοράβα Στην γειτονιά της Ρόνας Ανάβαση στο Δοκίμι Από το Στεφάνι στην Μοράβα Στην κατάλευκη Μοράβα Στο χιόλι, μια μέρα παγωμένη Αμάραντος (Βεντίστα) Ανθούσα (Λεπενότσα ή Λίπιντζα) Καλλιρρόη (Βελίτσιανη) Καστανιά (Κουστιάνα) Κατάφυτο (Κοτόρι) Στεφάνι (Σκληνιάσα)