Είναι πολύ όμορφο το περπάτημα στα δάση αυτή την εποχή. Τα φύλλα που αλλάζουν χρώματα, η υγρασία στο έδαφος που ζωντανεύει τον κόσμο των μανιταριών, τα δέντρα και οι θάμνοι που καρποφορούν, τα λουλούδια του φθινοπώρου.

Ένα από τα ομορφότερα δάση της περιοχής μας είναι αυτό της Καστανιάς Ασπροποτάμου. Σκοπός της Κυριακάτικης εξόρμησής μας ήταν να διασχίσουμε το δάσος και στη συνέχεια να ανεβούμε στην κορυφή Χιόλι. Ξεκινώντας από τον ξενώνα του Μανάκου, το σημαδεμένο μονοπάτι ακολουθεί την κοίτη ενός ρέματος και ανηφορίζει μέσα σε βελανιδιές και καστανιές. Τα πρώτα κάστανα είναι πεσμένα ήδη και δεν χρειάζεται παρά να σκύψουμε και να τα μαζέψουμε. Αυτό που μας εντυπωσιάζει είναι ο μεγάλος αριθμός των μανιταριών που ξεφυτρώνουν παντού στο διάβα μας. Από μικρά-μικρά, σχεδόν αόρατα, μέχρι τεράστια, σε απίστευτη ποικιλία σχημάτων και χρωμάτων. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να γεμίσουμε ένα βιβλίο με τις φωτογραφίες τους.

Μπαίνοντας στη ζώνη της οξυάς, είμαστε πλέον στο περίφημο «Βασιλικό Δάσος». Η ιστορία λέει ότι τον Οκτώβριο του 1881, ο βασιλιάς Γεώργιος Α’ ήρθε μέχρι εδώ για να επιθεωρήσει τα σύνορα τα νέου Ελληνικού κράτους, όπως διαμορφώθηκαν μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας. Επειδή η τοποθεσία πολύ του άρεσε, οι Καστανιώτες του πρόσφεραν μια έκταση 5.000 στρεμμάτων, που πήρε την ονομασία «Βασιλικό Δάσος». Ο βασιλιάς με τη σειρά του το χάρισε στους γιους του Νικόλαο και Ανδρέα, που το χρησιμοποίησαν για κυνηγότοπο. Το δάσος αποδόθηκε πίσω στους Καστανιώτες το 1924 με νόμο του Αλέξανδρου Παπαναστασίου.

Στην καρδιά του δάσους ακούγεται ο ήχος από τα πριόνια των ξυλοκόπων. Σε λίγο διασταυρωνόμαστε με τα μουλάρια που κουβαλάνε φορτία με κούτσουρα.

Βγαίνοντας στον κεντρικό χωματόδρομο που οδηγεί από την Καστανιά στη Κατάρα, κάνουμε μια σύντομη στάση και θυμόμαστε την διάσχιση που κάναμε πριν τρία χρόνια με αντίθετη φορά. Ήταν μια μικρή οδύσσεια που έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μας. Αποφασίζουμε να τη συμπεριλάβουμε στο πρόγραμμα της νέας συνόδου, με επίσημο προσκαλεσμένο την κυρά Δέσποινα που τόσο ταλαιπωρήσαμε προ τριετίας.

Από το σημείο αυτό, συνεχίζουμε στο χωματόδρομο με βόρεια κατεύθυνση για μισή ώρα, μέχρι τη βάση της κορυφής Χιόλι. Πρόκειται για μια άγνωστη σχετικά κορυφή ύψους 1885 μέτρων που βρίσκεται ανάμεσα στις γνωστότερες Μοράβα και Δοκίμι και δεν παρουσιάζει καμία ιδιαίτερη δυσκολία. Μετά από ανάβαση 20 λεπτών είμαστε στο τριγωνομετρικό της κορυφής. Από εδώ η θέα είναι όμορφη προς τα βουνά του Ασπροποτάμου. Η περιορισμένη ορατότητα δεν μας αφήνει όμως να την απολαύσουμε.

Νωρίς το απόγευμα επιστρέφουμε στην Καστανιά. Ήταν η πρώτη καθαρά φθινοπωρινή εξόρμηση για φέτος.

__________________ Άρθρα στην ίδια Περιοχή __________________

Στην Μοράβα για την 2η κοινή Θεσσαλική πορεία. Δεύτερη κοινή Θεσσαλική πορεία Κατάφυτη Μοράβα Από το Ανήλιο στο Δοκίμι Στις δασωμένες πλαγιές του Δοκιμιού Στα δάση του Ασπροποτάμου Ανοιξιάτικη πορεία στο δάσος της Καστανιάς Μοράβα Στην γειτονιά της Ρόνας Ανάβαση στο Δοκίμι Από το Στεφάνι στην Μοράβα Στην κατάλευκη Μοράβα Στο χιόλι, μια μέρα παγωμένη Στο δάσος της Καστανιάς Ασπροποτάμου Στην παλιά Γκουσδοβάσδα Στεφάνι – Μπουρλόκο – Κουκουφλί Μοράβα 1845μ. Στα δάση της Καστανιάς – Τραμπάλα Κατάρα – Καστανιά. Η επανάληψη μιας διαδρομής Αμάραντος (Βεντίστα) Ανθούσα (Λεπενότσα ή Λίπιντζα) Καλλιρρόη (Βελίτσιανη) Καστανιά (Κουστιάνα) Κατάφυτο (Κοτόρι) Στεφάνι (Σκληνιάσα) Διάσχιση στην Μοράβα Μπουρλόκο, μια κορυφή στον Ασπροπόταμο