Οι υαλοκαθαριστήρες του αυτοκινήτου ανεβοκατεβαίνουν γρήγορα. Η βροχή κυλάει σαν ποτάμι στο παρμπρίζ. Κεραυνοί σημαδεύουν το τέλος του παρατεταμένου καλοκαιριού.
Κυριακή πρωί 20/11. Ταξιδεύουμε για την Αργιθέα. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ανάβαση στην κορυφή Κανάλες. Φτάνουμε στο Μουζάκι. Μερικοί προτείνουν να επιστρέψουμε. Επικρατεί η γνώμη των λιγότερο φρόνιμων: Προχωράμε και βλέπουμε.
Στην Οξιά μας κυκλώνει η ομίχλη. Στρίβουμε και ξαναστρίβουμε και όλο ανεβαίνουμε μέχρι το πέρασμα του Τύμπανου στα 1500 μέτρα υψόμετρο. Από εδώ ο δρόμος κατηφορίζει μέχρι την Αργιθέα (Κνίσοβο). Χτισμένη στα 980 μέτρα δίπλα σε παραπόταμο του Αχελώου, αποτελεί μια από τις εισόδους στον τραχύ κόσμο των αρχαίων Αθαμάνων. Ένα σύνολο 24 χωριών που απλώνονται σε δύσβατες περιοχές και αποκλείονται με το πρώτο χιόνι του Νοέμβρη.

Σε μικρή απόσταση από την Αργιθέα υπάρχουν πελώρια Πελασγικά τείχη που περιέβαλλαν το ανάκτορο του πρώτου βασιλιά Αργίθεου. Εδώ βρέθηκαν τα περίφημα χρυσά περιστέρια το Μάρτη του 1963.
Κάτω από συνεχή βροχή καταφεύγουμε στο καφενείο του χωριού όπου αποφασίζουμε αντί της ανάβασης να περπατήσουμε τη διαδρομή Ανθηρό – Κατούσι.
Το Ανθηρό (Μπουκοβίτσα) κάτω από τα Βερούσια, σε υψόμετρο 876 μέτρα, έχει άφθονα νερά και πλούσιο δάσος από καστανιές και λεπτοκαρυδιές. Στους μικρούς κήπους οι ντόπιοι καλλιεργούν λαχανικά, από τα οποία είχαν την καλοσύνη να μας προσφέρουν.

Στην ταβέρνα του χωριού παραγγέλνουμε φασολάδα για το μεσημεριανό μας και συνεχίζουμε την πορεία για τη μονή Κατουσίου που είναι αφιερωμένη στη γέννηση της Θεοτόκου. Βρίσκεται μέσα σε πανέμορφο δάσος μικτής βλάστησης και περιβάλλεται από ψηλά τείχη. Ο ναός της, μικρός και σκεπασμένος με κεραμίδια, χωρίς τρούλο, είναι αληθινό κομψοτέχνημα. Η παράδοση λέει ότι κτήτορας του μοναστηριού ήταν ένας μοναχός που του τελείωσαν τα χρήματα και οι χτίστες παράτησαν τη δουλειά τους και ήθελαν να φύγουν. Τη νύχτα όμως, ένα μαστοράκι είδε στον ύπνο του την Παναγία που του υπέδειξε έναν βράχο κοντά στο μοναστήρι κάτω από τον οποίο υπήρχαν τόσα χρήματα, όσα χρειαζόταν για να τελειώσει το χτίσιμο. Έτσι έγινε και χτίστηκε το μοναστήρι.
Μια σύντομη ξεκούραση στο Κατούσι και επιστροφή στο Ανθηρό, όπου το φαγητό είναι ήδη έτοιμο. Το τραπέζι γεμάτο πιάτα, η παρέα μεγάλη, θυμόμαστε ανάλογες σκηνές του καλοκαιριού: Πάπιγκο, Καλαρύτες, Παλιοσέλι…
Ο ήλιος έσπασε τον κλοιό των νεφών και φωτίζει εξαίσια τις γύρω κορυφές που αστράφτουν αναγεννημένες από το νερό της βροχής.
Επιστρέφουμε. Από τον Τύμπανο αντικρίζουμε έναν κόσμο τυλιγμένο σε πυκνά άσπρα σύννεφα. Κι εμείς, συνοδευόμενοι από τις τελευταίες ακτίνες του ήλιου, σαν να ταξιδεύουμε πρώτη θέση σε αεροπλάνο. Στιγμές που νοιώθεις ότι διαρκούν αιώνια.

__________________ Άρθρα στην ίδια Περιοχή __________________

Ο ιστορικός Αχελώος Διάσχιση. Από Μοσχόφυτο στο Βαθύρεμα. Στον αχλαδιά από το “ρέμα της χήρας” Διάσχιση στην Αργιθέα. Από το Θερινό στο Ανθηρό Στο Ξηροβούνι της Κατούνας Από το Βαθύρεμα στην Λέουσα Στην καρδιά της Αργιθέας, Βερούσια Αχλαδιάς Οι Τσιούκες (κορυφές) απέναντι από την Γκρόπα Από την Παλαιοκαρυά στην Γκρόπα Στην γειτονιά της Γκρόπας Στο ρέμα της χήρας (Παλαιοκαρυά) Στο φαράγγι της Παλαιοκαρυάς Στης Λέουσας την στράτα Αργιθέα – κορυφή Αλογοράχη (1629μ) Στο δάσος της Κατούνας Η μαγεία από ψηλά. Σούβλες Αχλαδιάς Ανθηρό: κορυφή Γκριλιανκου Θερινό (Γκλοβίτσα). Κορυφή Ελάτη Στο μονοπάτι της Κατούνας