Το σκοτάδι που όλο και λιγοστεύει, τα αγριολούλουδα που άρχισαν να ανθίζουν στα λιβάδια και στις πλαγιές, οι ολόφωτες μέρες του Φλεβάρη που διαδέχονται την πρόσκαιρη κακοκαιρία, το ψυχρό αεράκι που κουβαλά το άρωμα του καινούργιου… Η Άνοιξη βρίσκεται προ των πυλών. Ο Άδωνης ετοιμάζεται να εγκαταλείψει τον κάτω κόσμο και να πλημμυρίσει τη γη με την ενέργειά του.
Το πρόγραμμα της προηγούμενης Κυριακής έλεγε Αντιχάσια. Καλή επιλογή για όποιον ήθελε να νοιώσει τα προμηνύματα της Άνοιξης.
Μαζί μας ο ΕΟΣ Λάρισας και μια ομάδα ανεξάρτητων ορειβατών από την Κοζάνη. Οι τελευταίοι είναι καινούργιοι στη συντροφιά μας. Άτομα με πολυετή εμπειρία στα βουνά, Ελληνικά και ξένα, συγκινήθηκαν από την ιδρυτική μας διακήρυξη και ήρθαν να μας γνωρίσουν από κοντά. Χαιρόμαστε κάθε φορά που γνωρίζουμε άτομα με πραγματική αγάπη για το βουνό, άτομα που ανακαλύπτουν τον εαυτό τους μέσα από τη σχέση τους με τη φύση. Νοιώθουμε ότι δεν είμαστε Δον Κιχώτες, αφού αυτά που πρεσβεύουμε αποτελούν και φιλοσοφία πολλών άλλων.
Εκκίνηση λοιπόν από το Μαυρέλι, ορεινό χωριό στα όρια του νομού μας με τους νομούς Γρεβενών και Λαρίσης. Χτισμένο σε υψόμετρο 1140 μ, περιβάλλεται από κορυφές σκεπασμένες με δάση οξιάς. Βρίσκεται σε απόσταση 36 χλμ ΒΑ της Καλαμπάκας και οι κάτοικοί του είναι κυρίως κτηνοτρόφοι.
Η διαδρομή μας είναι μικρή και εύκολη, ευκαιρία λοιπόν για πιο στενή γνωριμία μα τα νέα μέλη της παρέας μας. Από το Θόδωρο μαθαίνω για το Φαράγγι του Λούσιου στην Πελοπόννησο, και για τη διαδρομή Μελισσουργοί – Καταρράκτη στα Τζουμέρκα. Ο γιατρός μου διηγείται πως καταφέρνει και έχει πάντα ανοικτές τις πόρτες του Αγίου Όρους.
Συζητάμε για τον αφανισμό των βουνών στο όνομα της ανάπτυξης του ορεινού όγκου. Χιονοδρομικά κέντρα, φράγματα, δρόμοι μέχρι την κορυφή, λεηλασία της φύσης και του πολιτισμού μας. Και μετά από μερικά χρόνια, θα κλαίμε τη χαμένη μας αθωότητα, αφού θα έχουμε χωνέψει τα χρήματα που απορροφήσαμε από τα πακέτα των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
Φτάσαμε στην κορυφή. Μετερίζι τη λένε οι ντόπιοι. Υψόμετρο 1381 μ. Πίσω μας βαρύς ο όγκος του Ολύμπου. Ποιος ξέρει τι χαλασμός να γίνεται στις κορυφές του, κάτω από το μαύρο σύννεφο που τις σκεπάζει. Μπροστά μας η Πίνδος φορτωμένη με χιόνια που γυαλίζουν παγωμένα στις ακτίνες του ήλιου. Κάτω από τα πόδια μας κυλούν γλυκά οι πλαγιές των Αντιχασίων και προκαλούν τους πιο τολμηρούς για μια πολύωρη διάσχιση μέχρι το Λογγά.
Εμείς θα προτιμήσουμε μια μικρότερη κυκλική πορεία που αφήνει πίσω της ξωκλήσια και λιβάδια με κίτρινους κρόκους, για να φτάσει στα πρώτα σπίτια του χωριού. Σύντομη ξεκούραση στο καφενείο του χωριού και επιστροφή στην πόλη που μόλις ξυπνά από το μεσημεριανό της υπνάκο.

__________________ Άρθρα στην ίδια Περιοχή __________________

Μεγάλη πορεία στις πλαγιές των αντιχασίων 4η Πανθεσσαλική πορεία στον Λογγά Ανάβαση στη Μαμαλή (1407 μέτρα) Στα Δάση του Λογγά Στην κορυφή των Αντιχασίων Μαμαλή 1407μ. Στην Παλαιοπαναγιά από την Βλαχάβα Αντιχάσια: Λίμνη Λογγά – Μαυρέλι Στα Αντιχάσια Μανιτάρια στο δάσος του Λογγά Στο δάσος του Λογγά Αναζητώντας τον κρεμαστό καταρράκτη στα Αντιχάσια Από την Βλαχάβα στην Παλαιοπαναγιά Αντιχάσια, κορυφή Οξιά η Μαμαλή Αχελινάδα – Μετερίζι Περιδιαβαίνοντας τα δάση του Λογγά. Όρη Ζάρκου Παλαιοπαναγιά Στα δάση του Λογγά Η κοπή της πίτας στον Λογγά Στα παγωμένα νερά της λίμνης Λογγά Αντιχάσια – Κάποτε εδώ ήταν μεθόριος Περπατώντας στα Αντιχάσια Με τα χιόνια στο Λογγά Λογγάς