Ο Κόζιακας είναι πάντα μια λύση στις αστοχίες του προγράμματος του Συλλόγου. Οι αργοπορημένες καλοκαιρινές διακοπές πολλών συντρόφων του βουνού ακύρωσαν την προγραμματισμένη εξόρμηση και οι εναπομένοντες υποταχθήκαμε στην μαγεία αυτού του κυκλώπειου τείχους που προστατεύει από τα δυτικά την πόλη των Τρικάλων.
Κόζιακας, βουνό διαφορετικό από τα διπλανά του. Βουνό με δάση ως ψηλά, με κάτασπρα απόκρυμνα βράχια, με κρυφά λιβάδια, με μυστικά περάσματα, με πηγές, με σπηλιές και καταβόθρες. Βουνό με αρκούδες, με λύκους, με ζαρκάδια, με ελάφια και αγριογούρουνα. Βουνό με χρυσαετούς, χρυσογέρακα, γυπαετούς, όρνια, αητομάχους, βλάχους, σκουρόβλαχους, βαλκανοστηκλητάρες και δενδροσταρήθρες. Βουνό γεμάτο αγριολούλουδα και βότανα.
Από την Ελάτη ξεκινάει σηματοδοτημένο μονοπάτι που καταλήγει μετά 3 ώρες στην κορυφή Αστραπή. Λίγο πριν τα τελευταία βορεινά σπίτια η σήμανση δείχνει για την Αγ. Τριάδα. Κατόπιν ακολουθώντας τον χωματόδρομο προς βόρεια συναντάμε την ποτίστρα Πουλημέν και αργότερα την ποτίστρα Καλογερομάντρι. Από εδώ το μονοπάτι συνεχίζει μετά το τέλος του χωματόδρομου μέχρι να συναντήσει το μονοπάτι που έρχεται από το Χιονοδρομικό και καταλήγει στο καταφύγιο.
Ένας άλλος κλάδος, μέσα από δίοδο ανάμεσα από τα βράχια, οδηγεί απευθείας στην κορυφή. Εμείς μετά το πέρασμα θα στραφούμε ανατολικά και μετά νότια με στόχο την Χιονότρυπα, σπηλιά που κρατά χιόνι μέχρι τον Σεπτέμβρη . Τόπο προμήθειας των τρικαλινών με χιόνι το καλοκαίρι πριν την εμφάνιση του παγοποιείου. Λίγα μέτρα παρακάτω είναι η Τρύπα του Βολιώτη, ανεξερεύνητo σπληλαιοβάραθρο.
Η πορεία μας συνεχίζεται νότια μέχρι την ποτίστρα στην θέση κανάλια. Από εγώ ξεκινάει καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι που διασχίζει τα βράχια στην θέση Θύρες και καταλήγει στην Ελάτη. Το πανόραμα του κεντρικού όγκου του βουνού κράτησε 7,5 ώρες και διανύσαμε 13 χιλιόμετρα.