Η ωραία των Αγράφων, η τεχνητή λίμνη Πλαστήρα γνωστότερη σαν λίμνη του Μέγδοβα. Αλήθεια, πόσες φορές περπατήσαμε στις ακτές της, πόσες φορές αγναντέψαμε το περίγραμμά της από τις γειτονικές κορυφές. Κοιμηθήκαμε σε αντίσκηνα δίπλα στις όχθες της, κολυμπήσαμε στα νερά της. Πότε με ήλιο, πότε με χιόνι και βροχή περιπλανηθήκαμε στα τριγύρω δάση.
Το φράγμα που συγκεντρώνει τα νερά του Ταυρωπού (ή Μέγδοβα) και των χειμάρρων της περιοχής δημιουργήθηκε το 1956 με πρόταση του τότε πρωθυπουργού Νικόλαου Πλαστήρα. Η πλήρωση της λεκάνης ολοκληρώθηκε το 1962 και δημιούργησε μια λίμνη μέσης έκτασης 25 τ. χλμ με χωρητικότητα 400 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Τα νερά της χρησιμοποιούνται από τον υδροηλεκτρικό σταθμό και αρδεύουν περιοχές των νομών Καρδίτσας και Λάρισας. Είναι από τις λίγες περιπτώσεις όπου η ανθρώπινη επέμβαση απέβη προς όφελος της φύσης.
Γύρω από τη λίμνη βλασταίνει η πλατύφυλλη βελανιδιά, η καστανιά και η υβριδογενής ελάτη, ενώ πάνω από τα 1600 μ. υπάρχει αλπική βλάστηση με συνηθισμένη την παρουσία του θαμνώδους νανόμορφου κέδρου. Στα χαμηλότερα υψόμετρα δίπλα στις κοίτες των χειμάρρων φυτρώνουν πλατάνια, αγριοιτιές και σκλήθρα.
Στα νερά της λίμνης ζουν αυτόχθονα είδη (ασπρόψαρο, λιάρα, πέστροφα, χέλι, στροσίδι) που προϋπήρχαν στα ποτάμια της περιοχής αλλά και είδη που εισήχθησαν για την ενίσχυση της αλιείας (πεταλούδα, γριβάδι, γλήνι).
Από την πανίδα ξεχωρίζουν η αρκούδα που εδώ φτάνει στο νοτιότερο σημείο εξάπλωσής της, ο λύκος και το τσακάλι. Σημαντική είναι και η παρουσία αρπακτικών (ασπροπάρης, όρνιο, χρυσαετός, φιδαετός, πετρίτης) αλλά και υδρόβιων και παρυδάτιων πουλιών όπως ο λευκοτσικνιάς και ο ποταμότρυγγας.
Γύρω από τη λίμνη πλήθος τα χωριά με σημαντική παρουσία στην παλιά και νεότερη ιστορία της περιοχής: Κερασιά, Κρυονέρι, Πεζούλα, Νεράιδα, Νεοχώρι, Μπελοκομύτι, Μούχα, Καστανιά, Λαμπερό, Μεσενικόλας, Μορφοβούνι. Αλλά και ιστορικά μοναστήρια με κυριότερα αυτά της Κορώνης, της Πέτρας και της Παναγίας Πελεκητής.
Σημαντικό ορειβατικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι γύρω κορυφές των Αγράφων. Με αφετηρία τη Νεράιδα μπορεί κανείς να ανεβεί στην Τέμπλα ή στο πανύψηλο Βουτσικάκι (υψ. 2164 μ.). Από το Κρυονέρι ή τη Φυλακτή μπορεί να σκαρφαλώσει στην Καζάρμα (υψ. 1971 μ.). Από τον οικισμό Ζυγογιαννέικα ξεκινά το μονοπάτι για το Μπορλέρο (υψ. 2016 μ.) που περνά από τις περίφημες “Πόρτες των Αγράφων”.
Αλλά και οι ορεινοί δρόμοι, βατοί μόνο κατά τη θερινοί περίοδο και από μη συμβατικά οχήματα, διασχίζουν πανέμορφες μέσα στην αγριότητά τους περιοχές οδηγώντας μας σε χωριά απομονωμένα (Βραγγιανά, Κουστέσα, Καρβασαράς, Άγραφα).
Ο τόπος γύρω από τη λίμνη αναπτύχθηκε ραγδαία τα τελευταία χρόνια αφού γνώρισε και την έντονη προβολή από όλα τα μέσα ενημέρωσης. Οι δρόμοι ασφαλτοστρώθηκαν, κτίστηκαν υπερπολυτελή ξενοδοχεία και η περιοχή είναι μια από τις πιο αγαπημένες των τουριστικών οδηγών. Εσείς όμως αγνοήστε όλες αυτές τις ευκολίες. Προτιμήστε να χαθείτε σε κάποιο από τους άπειρους ορεινούς χωματόδρομους. Κοιμηθείτε δίπλα στα νερά της λίμνης κάτω από τα αστέρια του καλοκαιριού. Με τη ματιά του ταξιδευτή και όχι του τουρίστα περπατήστε και γνωρίστε καλά τούτη την πανέμορφη γωνιά της χώρας μας.