< <

Μπουρλόκο, μια κορυφή στον Ασπροπόταμο

Η περιοχή του Ασπροποτάμου είναι ίσως η σπουδαιότερη του νομού μας από άποψη φυσικής ομορφιάς. Πυκνά δάση, θεόρατα βουνά, όμορφα χωριά, παραδοσιακά γεφύρια, ιστορικά μοναστήρια και εκκλησίες πλέκουν έναν αξεδιάλυτο ιστό γύρω από τη ροή του Άσπρου και των παραποτάμων του.

Στην καρδιά μας κατέχει μια σπουδαία θέση, γι αυτό συχνές είναι οι πορείες μας στα βουνά και τα δάση της.

Την προηγούμενη Κυριακή η προγραμματισμένη μας ανάβαση ήταν στο Μπουρλόκο, μια άγνωστη σχετικά κορυφή μέσου υψομέτρου (1720 μ.) πάνω από το Κουκουφλί. Το δασικό χωριό, χτισμένο στα 1070 μ. σ΄ ένα ξέφωτο του δάσους, έρημο από ανθρώπους ακόμη, είναι η αφετηρία μας. Εδώ, ο ερχομός της άνοιξης σημαδεύεται από τα νέα βλαστάρια στις άκρες των ελατόκλαδων και από το αφρισμένο Σκληνασιώτικο ρέμα που με την ορμή της νιότης ξεχύνεται για να συναντήσει τον μεγάλο του αδελφό, τον Άσπρο.

Η μουσική από το κοντσέρτο της Άνοιξης του Βιβάλντι ταιριάζει ιδανικά σε τούτη τη στιγμή. Όλα είναι καινούργια, λουσμένα στο ζεστό φως.

Και εμείς ανεβαίνουμε στο απότομο μονοπάτι που ελίσσεται στο πυκνό δάσος μαγεμένοι από την εαρινή συναυλία των πουλιών. Πότε βουλιάζουμε στο χιόνι και πότε στη λάσπη. Μια υψομετρική διαφορά 700 μέτρων καλύπτουμε σε δυο ώρες. Το δάσος φτάνει σχεδόν μέχρι την κορυφή που ξεχωρίζει από τα δίδυμα πιάτα της κεραίας και το ψηλόλιγνο πυροφυλάκιο.

Από εδώ η θέα σε όλη την περιοχή του Ασποποτάμου είναι μοναδική. Από τη διπλανή Τριγγία μέχρι τη μακρινή Κακαρδίτσα και το Περιστέρι, βουνά κατάφορτα από το χιόνι. Κάτω από τα πόδια μας, σαν καταρράκτης απλώνονται τα σπίτια της Κρανιάς.

Αλήθεια, πόσες φορές, σε πόσες διαφορετικές εποχές πατήσαμε όλες αυτές τις κορυφές. Πόσες φορές είδαμε τον Αχελώο να γεννιέται στη λίμνη της Βερλίγκας, πόσες φορές παλέψαμε στα χιόνια της Τριγγίας και στις ορθοπλαγιές της Κακαρδίτσας. Για μια στιγμή σαν αυτή, που ξαπλωμένοι στις πέτρες, κάτω από τον ασυννέφιαστο ουρανό, βλέπουμε γύρω όλη τη ζωή μας.

Have your say