Τώρα που η τελευταία μας καταφυγή, η επαφή μας με τη φύση γίνεται αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης των εταιρειών που οργανώνουν “οικοτουριστικές” εξόδους από την καθημερινότητα της μεγαλούπολης για άτομα με οικονομική επιφάνεια. Τώρα που τη Βάλια Κάλντα κυρίευσαν οχήματα 4×4 γεμάτα με άτομα που φορούν την τελευταία λέξη του ορειβατικού εξοπλισμού, ανυποψίαστα για τους κεραυνούς που κατακαίνε τα ρόμπολα στις γύρω κορυφές μέσα στο χαμό μιας ανοιξιάτικης καταιγίδας, για το αιώνιο ταξίδι των νερών από τα χιόνια που λιώνουν στον ήλιο, για τις ψυχές των ανθρώπων που στοιχειώνουν τον τόπο. Τώρα που η αιώνια γαλήνη των θεών του Ολύμπου απειλείται από πίστες σκι και τελεφερίκ. Τώρα που στο Έβερεστ δεν μετριέται η αντοχή του ανθρώπου αλλά η πρόοδος της τεχνολογίας. Τώρα που οι ορειβατικοί σύλλογοι από παρέες ατόμων με κοινά ιδανικά μετατρέπονται σε επιχειρήσεις που θα πουλάνε φύση, περιπέτεια, θα απελευθερώνουν την αδρεναλίνη μας αλλά και θα μας προφυλάσσουν από κάθε στραβοπάτημα.
Τώρα λοιπόν, στο μεταίχμιο μιας εποχής, εμείς, μια παρέα φίλων με πολυετή παρουσία στο βουνό, που είδαμε το χάραμα στον Άθω, που περπατήσαμε με το φεγγάρι στις πλαγιές της Γραμμένης Οξιάς, που ακούσαμε το τραγούδι του Αχελώου στις πηγές του, που νιώσαμε τον ερχομό της Άνοιξης γύρω από μια φωτιά στο οροπέδιο της Κωστελάτας, που μουσκέψαμε ως το κόκαλο στις ανηφοριές της Αστράκας, που καήκαμε από τον ήλιο στη ράχη του Ταΰγετου, που οργώσαμε τα Άγραφα όλες τις εποχές του χρόνου για να αιχμαλωτίσουμε στο φακό της φωτογραφικής μας μηχανής τον ορισμό της ομορφιάς, αποφασίσαμε την ίδρυση του Συλλόγου Πεζοπορείας – Ορειβασίας Τρικάλων.
Σκοπός μας είναι η άμεση επαφή με τη φύση και όχι ο ανέμελος τουρισμός. Δεν διεκδικούμε επιχορηγήσεις από την πολιτεία, δεν ξέρουμε να προσανατολιστούμε στους δαιδαλώδεις διαδρόμους των κέντρων λήψης αποφάσεων. Κάνουμε το χόμπι μας και δεν απαιτούμε και να πληρωνόμαστε γι αυτό. Πιστεύουμε στον μαζικό αθλητισμό και όχι στον πρωταθλητισμό. Δεν συχνάζουμε στις πολύβουες πίστες των χιονοδρομικών κέντρων, αλλά τα σκι μας αφήνουν τα ίχνη τους στο φρέσκο χιόνι του Κόζιακα και της Μαρόσας. Πρεσβεύουμε τη φιλία και την καλή παρέα, κανένα συμφέρον δεν σκιάζει τις σχέσεις μας. Δεν διαθέτουμε άρτιο και μοντέρνο εξοπλισμό για να επιδείξουμε, αλλά το ψωμί μας το μοιραζόμαστε με τους συνορειβάτες μας. Στόχος μας είναι η κορυφή, αλλά σκοπός μας το ταξίδι. Δεν είμαστε μουγκοί και απόμακροι, παρεμβαίνουμε σε θέματα περιβάλλοντος, προβάλλουμε τη δράση μας, συνεργαζόμαστε με τους άλλους συλλόγους, οργανώνουμε εκδηλώσεις, προβολές, εκθέσεις, συζητήσεις, μοιραζόμαστε με όλους τις εμπειρίες μας. Λατρεύουμε τη χώρα μας και ψάχνουμε το αληθινό της πρόσωπο στις στράτες των κυρατζήδων, στα σοκάκια του Ζαγορίου, στα πρόσωπα των γερόντων που απέμειναν στους Καλαρύτες, στο πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου στα χωριά των Τζουμέρκων.
Προσκαλούμε κάθε ενδιαφερόμενο να πλαισιώσει την προσπάθειά μας και να ενταχθεί στην παρέα μας. Από τις κορυφές της Πίνδου θα αντικρίσουμε το χάρτη όλης της χώρας, θα περιπλανηθούμε στα δάση της Ροδόπης, στον Παρνασσό θα περπατήσουμε σε αρχαία μονοπάτια, θα βρεθούμε πάνω από τα σύννεφα στην κορυφή του Ολύμπου, θα δροσιστούμε στα νερά του Νέστου, θα σκαρφαλώσουμε στα βράχια των Μετεώρων, θα περάσουμε πάνω από αιώνια πέτρινα γεφύρια, θα γλεντήσουμε κάτω από τον ίσκιο των πλατάνων.