Μια ενδιαφέρουσα πορεία από το Κακοπλεύρι μέχρι τον Ξηρόκαμπο είχαν την ευκαιρία να κάνουν τα μέλη του Συλλόγου Πεζοπορίας Ορειβασίας Τρικάλων την προηγούμενη Κυριακή. Μαζί μας και οι φίλοι από την Κοζάνη, ο Θόδωρος και ο Θανάσης.
Το Κακοπλεύρι είναι ένα ορεινό χωριό, αμφιθεατρικά χτισμένο στην αγκαλιά των Χασίων, σε υψόμετρο 880 μέτρων, έχει πληθυσμό 280 ανθρώπους που μένουν εδώ μόνιμα. Πανέμορφο αλπικό τοπίο, με χιονισμένα ρόμπολα μας προδιαθέτει ευχάριστα.
Ξεκινώντας από το ρέμα του Κακοπλευρίου, έξω από το χωριό, μετά από πορεία 10 λεπτών φτάνουμε στο όμορφο πέτρινο γεφύρι της Μπάλτας που πήρε την ονομασία του από τη θέση όπου βρίσκεται, κρυμμένο σε πυκνή βλάστηση από πλατάνια και θάμνους. Όπως είναι χιονισμένο, μας δίνει την ευκαιρία για όμορφες φωτογραφίες. Στα κατάντι του γεφυριού σχηματίζεται μικρός καταρράκτης που τώρα έχει πολύ νερό.
Το γεφύρι εξυπηρετούσε παλιότερα την επικοινωνία του Κακοπλευρίου με την Καλαμπάκα μέσω Ξηροκάμπου. Γεφυρώνει το ρέμα Κακοπλευρίτης που χύνεται στον ποταμό Μουργκάνη ή Μήκανη, που με την σειρά του καταλήγει στον Πηνειό. Είναι θεμελιωμένο σε βράχο. Έχει ένα τόξο, με άνοιγμα 5,5 μ. και ύψος 5,7 μ. Το πλάτος του καταστρώματος είναι 2 μ. ενώ το μήκος του γεφυριού είναι 14 μ. Το υλικό κατασκευής του είναι ο ψαμμίτης.
Από εδώ συνεχίζει το μονοπάτι που όμως λόγω του χιονιού δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε. Αναγκαζόμαστε λοιπόν να περπατήσουμε έχοντας στο μυαλό μας μια γενική κατεύθυνση. Έτσι ταλαιπωρούμαστε αρκετά στο χιόνι που σε ορισμένα σημεία είναι πολύ, προχωράμε και επιστρέφουμε, ανεβαίνουμε και κατεβαίνουμε.
Μετά από δίωρη πορεία βγαίνουμε σε κορυφογραμμή από όπου βλέπουμε κάτω χαμηλά τα σπίτια του Ξηρόκαμπου. Το χωριό θεωρείται οικισμός του Κακοπλευρίου. Από εδώ, στην πορεία μας δεν υπάρχει πλέον χιόνι, αλλά πετρώδες έδαφος. Χρειαζόμαστε άλλες δυο ώρες περπάτημα για να φτάσουμε στην είσοδο του χωριού, στη θέση Βακαρέτσια.
Εδώ συναντάμε το ένα από τα δυο πέτρινα γεφύρια του Ξηροκάμπου που γεφυρώνει το ρέμα Μπουζντά. Αυτό λίγο πιο κάτω ενώνεται με το Κακοπλευρίτικο ρέμα. Γύρω από το γεφύρι υπάρχουν ερείπια τριών νερόμυλων. Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες, χτίστηκε το 1860 από τον μοναχό Άνθιμο της μονής Σταγιάδων για να εξυπηρετήσει τη σύνδεση με το Κακοπλεύρι.
Είναι μονότοξο με άνοιγμα 6,5 μ, ύψος τόξου 4,7 μ και πλάτος καταστρώματος 2,1 μ. Το μήκος του είναι 15,7 μ. και το υλικό κατασκευής του είναι ο ψαμμίτης.
Αφήσαμε το δεύτερο γεφύρι για επόμενη επίσκεψή μας. Εξάλλου τα Χάσια είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα, αν και άγνωστη στους πολλούς περιοχή.
