Ήταν αυτό που είπαμε την ώρα που πήραμε το δρόμο της επιστροφής, μετά από παραμονή μιας ώρας, στην κορυφή των Αγράφων Σβωνη. Διότι πράγματι νιώσαμε ότι την αφήνουμε μόνη. Μια κορυφή που έχουμε επισκεφτεί στο παρελθόν φθινόπωρο με άλλες εικόνες, άλλα χρώματα, άλλες συγκινήσεις. Όλες τις εποχές η θέα προς το οροπέδιο της Νιαλας είναι υπέροχη. Στη Νιάλα που, τα χρόνια του εμφυλίου σπαραγμού, στρατός κι αντάρτες λόγω της χιονοθύελλας αναγαστηκαν να κοιμηθούν στις ίδιες σκηνές, κι ακόμα η θέα προς τους πέντε Πύργους τη λίμνη του Μεγδοβα και τις άλλες κορυφές. Κατεβήκαμε στο Ανθηρό Αγράφων το μεσημέρι για μια ανάσα. Καφές, τσάι, και η νεολαία του χωριού στα 65 χρόνια.
Η ύπαιθρος ρημάζει, ακούει κανείς; Ο τελευταίος κτηνοτρόφος στα 95 χρόνια του. Για μας τους ορειβάτες το ερχόμενο σαββατοκύριακο 22-23/07 σημαίνει και το τέλος της ορειβατικής χρονιάς. Μιας χρονιάς που ήταν γεμάτη από δραστηριότητες γύρω από το βουνό, με εκδρομές και αποδράσεις στην φύση στην περιοχή μας, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος θα γίνει η πανελλήνια ορειβατική συνάντηση. Ο σύλλογος μας συμμετείχε σε όλες της πανελλήνιες ορειβατικές συναντήσεις και αυτό θα κάνει και φέτος. Η φετινή συνάντηση θα γίνει στο όρος Παναχαικόν στο νομό Αχαΐας. Με διήμερες εκδηλώσεις που φέρνει κοντά όλους τους ορειβάτες της Ελλάδος.
