Στα πλαίσια της συνεργασίας μας με ορειβατικούς συλλόγους άλλων περιοχών, την προηγούμενη Κυριακή 1/10 μαζί με τον Σ.Ε.Ο. Λάρισας, ανεβήκαμε στην κορυφή προφήτης Ηλίας του Κισσάβου.
Ακριβείς στο ραντεβού με τους Λαρισαίους φίλους ξεκινήσαμε από την πλατεία Ωδείου της Λάρισας για τη Σπηλιά. Πρόκειται για ένα ορεινό χωριό που απέχει από τη Λάρισα περίπου 30 χλμ και είναι κτισμένο στις πλαγιές του Κισσάβου, σε υψόμετρο 840 μ. Πήρε το όνομά του από μια σπηλιά λόγο έξω από το χωριό, όπου κατά την παράδοση κατοικούσαν οι Νύμφες. Εδώ υπάρχει τώρα ναός αφιερωμένος στην παναγία και δίπλα ένα μνημείο προς τιμή των κατοίκων του χωριού που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς στις 26/3/44.
Παίρνουμε το χωματόδρομο με κατεύθυνση προς την Καρίτσα και μετά από 1 χλμ περίπου συναντάμε ταμπέλα που δείχνει το μονοπάτι για το καταφύγιο του Ε.Ο.Σ. Λάρισας. Είναι τμήμα του Εθνικού μονοπατιού Ο2 που ξεκινά από τον Όλυμπο, περνά από τα Αμπελάκια, διασχίζει τον Κίσσαβο και καταλήγει στη Ζαγορά του Πηλίου.
Στην αρχή περπατάμε μέσα σε δάσος βελανιδιάς αλλά μετά από μισή ώρα τα δέντρα αραιώνουν και η ζέστη αρχίζει να μας ταλαιπωρεί. Τούτη η πλευρά του Κίσσαβου είναι η λιγότερο όμορφη, αφού λόγω της υπερβόσκησης η βλάστηση είναι φτωχή. Μας αποζημιώνουν όμως οι συστάδες με τους πανέμορφους κίτρινους κρόκους που λάμπουν δίπλα στους γκρίζους ασβεστόλιθους.
Μετά από κοπιαστική πορεία δύο ωρών φτάνουμε στο καταφύγιο που βρίσκεται σε υψόμετρο 1615 μ και προσωρινά είναι εκτός λειτουργίας λόγω εργασιών ανακαίνισης. Εδώ κάνουμε μια σύντομη στάση για ανασυγκρότηση και ξεκούραση.
Η κορυφή απέχει τώρα μια περίπου ώρα και προσφέρει εξαιρετική θέα προς τα γειτονικά βουνά του Ολύμπου και του Πηλίου, αλλά και πιο απομακρυσμένα, όπως της Γκαμήλας και του Άθωνα, τη χιονισμένη κορυφή του οποίου είχαμε θαυμάσει από εδώ παλαιότερα. Η χαμηλή νέφωση όμως περιορίζει πολύ τη θέα, αφού ακόμα και το Αιγαίο κάτω από τα πόδια μας, είναι σκεπασμένο από πυκνά πέπλα σύννεφων.
Φτάνοντας στην κορυφή, σύμφωνα με το έθιμο, χτυπάμε την καμπάνα, σήμα κατατεθέν του Κισσάβου. Επισκεπτόμαστε το υπόσκαφο εκκλησάκι του προφήτη Ηλία. Παρατηρούμε τις κατάφυτες ανατολικές πλαγιές του βουνού. Τους δασικούς δρόμους που στριφογυρίζουν μέσα από οξιές και έλατα.
Ο ψυχρός αέρας επισπεύδει την κατάβαση. Μια δεύτερη στάση στο καταφύγιο για φαγητό και επιστροφή στη Σπηλιά από το ίδιο μονοπάτι. Κουρασμένοι από την προσπάθεια τόσων ωρών, δροσιζόμαστε στα καφενεία της πλατείας του χωριού. Η μέρα φτάνει στο τέλος της και πρέπει να αφήσουμε τους συνορειβάτες του Σ.Ε.Ο. Λάρισας ανανεώνοντας το ραντεβού για την επόμενη κοινή ανάβαση στο Ντελιδίμη των Αγγράφων.

__________________ Άρθρα στην ίδια Περιοχή __________________

Κίσσαβος – Από την Σπηλιά στην Ανατολή Ομιχλώδης Κίσσαβος Το φαράγγι της Καλυψους στον Κίσσαβο Στον παγωμένο Κίσσαβο Κίσαβος, 1η πανθεσσαλική ορειβατική συνάντιση Ανάβαση στον Κίσσαβο Στο μονοπάτι των κλεφτών Κίσσαβος Παλαιά Σωτηρίτσα – Βελίκα Στο δάσος του Πολυδενδρίου Μια διαδρομή στον Κίσσαβο Διάσχιση στον Κίσσαβο